Heimwee naar Hanoi 

Verslag van Saskia Laroo 

Stichting Cultmix bezoekt regelmatig bijeenkomsten van gelijkgestemde professionals om nieuwe kansen voor onze muzikale ontwikkeling te vinden. Daarom hadden we het geluk kennis te maken met en te spreken met de Nederlandse ambassadeur in Vietnam, mevrouw Trooster tijdens haar bezoek aan Nederland. Haar werd uitgelegd dat Warren en ik erg geïnteresseerd zijn in het verkennen van lokale muziekscènes, ontmoeten en optreden met hun artiesten. Vooral om zoveel mogelijk van hun eigen muziek te leren en onze kennis met hen te delen. Tot onze blijde verrassing ontving ik voor ons Duo Laroo/Byrd (Saskia Laroo – trompet, sax en Warren Byrd – piano, vocals) een uitnodiging van onze Ambassade om daar, naast een optreden tijdens de Koningsdag receptie op 26 april, ook drie concerten te geven tijdens het Europe Village Event 4, 5 en 6 mei. Omdat we de uitnodiging redelijk kort van tevoren ontvingen hebben we van beide kanten erg hard moeten werken om de tournee te kunnen laten doorgaan, met als mooi resultaat dat er nog twee optredens in muziekclubs zijn bijgekomen. Bovendien mochten we twee master classes verzorgen voor de Jazz afdeling van het Vietnam National Institute of Music. Daarnaast een extra concert in hun concertzaal samen met de studenten en leraren speciaal ter ere van de 45-jarige relatie tussen Vietnam en Nederland. De vliegkosten van onze tournee werden vergoed door het Fonds Podiumkunsten. Voor vertrek naar Vietnam kon ik me niet veel voorstellen van het land maar we hebben een enorm goede herinnering en waardevolle kontakten overgehouden aan deze tweeweekse tournee, die is omgevlogen.

Eerst was er nog sprake van een optreden in Ho Chi Minh City maar we zijn uiteindelijk alleen in Hanoi geweest, een prachtige stad met onder andere in het oude centrum een meertje waar je omheen kan lopen met een bijzonder monument in het water. Vooral 's avonds hangt daar een speciale sfeer en het is er extra fijn in het weekeinde. Van vrijdag tot zondag zijn alle wegen rondom het meertje afgesloten voor de vele scooters en autos. Dat heeft tot gevolg dat er heel veel mensen van jong tot oud op straat lopen en genieten. Er is met name een klimrots heel populair bij de kinderen. En er staat nog een ander monument in het water dat met een prachtig verlichte brug bereikbaar is. Ook erg populair is het om te stijldansen en te fitnessen op straat. Daarvoor wordt veelal een kring gevormd en komt de muziek uit een speaker op wieltjes als bij een trolley, dus daar wordt ook mee rondgelopen. In combinatie met die verschillend verlichte monumenten in en rond het water lijkt het net een sprookje.

Ons eerste optreden was voor de Koningsreceptie op 26 april in de tuin van de Ambassadeur. We speelden daar achtergrondmuziek met een heel goede Vietnamese band "Fingers" en later nog wat rustige muziek als Duo Laroo/Byrd, maar eerst mochten we het Nederlandse en Vietnamese volkslied spelen. Daarna, op 2 mei gaven wij een goed bezocht en heel succesvol concert speciaal voor de 45 jaar Vietnamese relaties met Nederland in de prachtige concertzaal van het Vietnam National Institute of Music. We voerden toen onze eigen composities uit in verschillende samenstellingen met de Vietnamese studenten en leraren van de  jazz-afdeling van dit instituut.  Die jazz-afdeling staat onder leiding van en is vijf jaar geleden opgericht door de jonge en zeer getalenteerde jazz pianist, composer en lecturer Nguyen Manh die in Zweden heeft gestudeerd. Manh deed tijdens dit concert ook een pianoduo met Warren. We speelden ook een compositie van hem en een door hem gearrangeerde Vietnamese traditional. Het concert was gesponsord door de Nederlandse Adams trompetfabriek en men had speciaal voor mij een prachtig klinkende trompet laten overbrengen naar Vietnam.

Voorafgaand aan het concert hebben we een master class gegeven voor de jazz studenten op 27 april en ook de volgende dag met een selectie van de beste studenten en hun leraren gerepeteerd voor het concert op 2 mei. Met hen hebben we tevens drie buitenoptredens op 4, 5 en 6 mei gegeven op een plein vlak aan het stadsmeertje, het Ly Thai To square waar een groot standbeeld staat. Deze optredens daar waren voor het Europe Village Event, wat inhield dat verschillende Europese landen standjes hadden in een Europees straatje. Er waren ook stands op het plein achter het podium met bedrijven die Europese producten verkochten in Vietnam, waaronder ook Nederlandse bedrijven.Maar voor ons was het leukste dat deze Europese landen acts hadden ingevlogen die optredens gaven om hun cultuur te laten zien aan de mensen in Vietnam. Zo waren er verschillende Oost-Europese volksdansers, een Spaanse flamenco gitarist, Franse beatboxers, en een Zweedse deejay. Tot mijn verbazing was er ook een jazzduo uit Oostenrijk dat bestond uit een gitarist en een blonde dame op zang en trompet! Dat was heel bijzonder voor mij want ik had nooit eerder van hen gehoord. 

Onze concerten op het plein waren evenals de acts van de vertegenwoordigers van de andere landen zeer gewaardeerd. Het publiek zat, luisterde maar zong, klapte en danste ook mee. Op vrijdagavond 4 april waren we de afsluiter en op zaterdag en zondag speelden we rond 15.00 uur 's middags. Dat was op zaterdag OK omdat het bewolkt was maar op zondag kwam er van tijd tot tijd felle zon op het podium wat er toe leidde dat men parasols voor ons is gaan neerzetten. Dat scheelde enorm maar toch zorgde de hitte ervoor dat ik bij het eerste nummer al dacht "O ik moet rustig aan doen anders ga ik misschien tegen de vlakte". Maar alles went blijkbaar want tegen het einde van het concert stond ik toch te springen en met mij het publiek van jong tot oud.

Naast al deze optredens hadden we zelf ook nog optredens georganiseerd. De Ambassade had ons een lijst clubs gestuurd zodat we konden "netwerken" zodat ons bezoek aan Vietnam om de Nederlandse kunst te verspreiden ook nog een extra economisch motief had. We kregen meerdere aanbiedingen en we hebben uiteindelijkondankseen kort tijdsbestek en ingewikkelde logistieke planning toch nog twee extra optredens kunnen doen. 

Het eerste was een "tiny Music Club" optreden in The Hanoi Social Club op 1 mei. Dat werd in principe met meerdere acts gehouden en wel op het dak van een trendy en alternatief cafe/koffiehuis, gerund door een Australier. Er was een electrische piano maar die stond beneden en moest eerst twee verdiepingen omhoog gedragen worden, wat men zonder morren deed. Eenmaal bovenin bleek dat er geen geluid uit de piano kwam. Ik had gelukkig als plan B mijn laptop met backing tracks meegenomen maar dat was niet nodig want de reparateurs kwamen al snel, de piano werd uit elkaar geschroefd, electronische onderdelen werden vervangen en ons concert kon doorgang vinden onder een luisterend en enthousiast publiek. 

Het tweede optreden was op 3 mei in de Soul Bar Hanoi, een nieuwe jazzclub waar we fijne akoestische jazz hebben gespeeld met ons duo voor een intiem en aandachtig publiek, waaronder de Nederlandse ambassadeur en haar echtgenoot. Die dag hadden we al een tweede workshop gegeven voor de jazz studenten. Deze keer niet samen als Duo maar ik gaf les aan de saxofoonstudenten en Warren aan alle overige instrumentalisten. Hij werd onder andere gevraagd om "block chords" te demonstreren. Ik heb de saxofonisten in anderhalf uur zoveel mogelijk melodieën van verschillende jazz standards geleerd en ze laten improviseren. Hoogtepunt van mijn klaswas het driestemmig spelen van “Bags Groove”, waarvan ook een filmpje op facebook staat.

Tenslotte zijn we op zaterdagavond 5 mei, onze "vrije avond", nog naar de oudste jazzclub van Hanoi, de "Binh Minh's Jazz Club"  geweest. Eigenaar is saxofonist Binh Minh, die daar elke avond een sessie houdt en zelf ook meespeelt. We waren nog net op tijd om twee nummers mee te "jammen" met deze saxpionier van Hanoi, die ook speelde met studenten van de jazz afdeling van het Vietnam National Institute of Music; ik herkende een van mijn saxofoon masterclass deelnemers. De band moest er al zo snel mee ophouden vanwege het aloude en overal opduikende burengeluidsoverlast.

Ik was eigenlijk laat bij de jazzclub omdat ik daarvoor nog even het podium was opgesprongen bij de Zweedse DJ die optrad voor een enthousiast publiek bij het Europe Village Event als avondafsluiter. Dat was een leuk spontaan optreden vooral omdat de vertaalster er ook was en ook mee MC-de en danste. Zij vertaalde bij alle Europese acts en dus ook bij onze Europe Village concerten en begon steeds gezelliger bij ons op het podium aanwezig te zijn onder mijn aanmoediging. Dus hebben we, nu bij de DJ, even fijn rondgesprongen met het onvermoeibare publiek onder motto's"hands in the air" enzovoorts.

Maar een jazzclub is toch de oase en hoewel we maar twee nummers hebben kunnen spelen daar was het ook fijn om nog een hele tijd op het buitenterras van de "Binh Minh's Jazz Club" te zitten met een ruime kring van musici. Warren werd uitgevraagd door de muziekstudenten en ik zat met saxofonist Binh Manh en met mijn collega trompettiste uit Oostenrijk en haar echtgenoot-gitarist te praten. Jammer, zij waren echt te laat naar de club gekomen om nog mee te spelen maar gelukkig speelde deze trompetdame op mijn verzoek spontaannog wat zachte a-capella improvisaties op mijn trompet met demper over onze tafels.  Daar genoten we van en van het praten over jazz in de zwoele avondlucht van Hanoi.

We hebben nu al heimwee en hopen ooit weer in de nabije toekomst terug te komen naar Hanoi

16 mei, 2018